| Praca porady zawodowe |
| Już sobie poradziłem z tym tematem. Jesli kogoś jeszcze sprawa ABS interesuje to takie jest wyjaśnienie: Pojazd samochodowy wyposażony w urządzenie przeciwblokujące kategorii A powinien spełniać wszystkie wymagania załącznika 13 Regulaminu Nr 13, który dotyczy jednolitych przepisów dotyczących homologacji pojazdów kategorii M, N i O w zakresie hamowania. Wymogi te charakteryzują się tym, że: - jeżeli jest to pojazd kategorii M2, M3, N2, N3 z nie więcej niż czterema osiami o powinien być wyposażony w urządzenie przeciwblokujące kategorii 1; - w przypadku uszkodzenia elektrycznego lub nieprawidłowości czujnika wywierającego wpływ na urządzenie odnośnie wymagań funkcjonalnych i skuteczności działania (np. zasilanie elektryczne, okablowanie zewnętrzne do sterowników, modulatorów) – powinna nastąpić sygnalizacja widoczna dla kierowcy przez specjalny żółty sygnał ostrzegawczy; - kiedy układ przeciwblokujący jest zasilany w pojeździe nieruchomym to elektrycznie sterowany zawór modulatora powietrznego powinien zadziałać co najmniej w jednym cyklu; - pojazdy samochodowe przeznaczone do ciągnięcia przyczep wyposażonych w urządzenie przeciwblokujące i niebędące pojazdami kategorii M1 i N1, powinny być wyposażone w optyczny sygnał ostrzegawczy dla urządzenia przeciwblokującego przyczepy informując o uszkodzeniu zasilania elektrycznego przyczepy, okablowania zewnętrznego do sterowników, modulatorów, uruchamiane przez pięciopinowe złącze elektryczne przyczepy; - w przypadku uszkodzenia układu hamulcowego roboczego powinna być zapewniona szczątkowa skuteczność działania układu hamulcowego poprzez możliwość zahamowania wystarczającej liczby kół, przy przyłożeniu do sterowania siły nieprzekraczającej 70daN i zapewniającą minimalną drogę hamowania. Działanie urządzenia przeciwblokującego nie powinno podlegać wpływom pól magnetycznych i elektrycznych; - urządzenie przeciwblokujące powinno być samoczynnie włączone w tryb ,,na drodze, gdy urządzenie zapłonowe (startowe) jest ponownie włączone w tryb ,,włączone,, ; - instrukcja obsługi pojazdu powinna zawierać informację o skutkach ręcznego wyłączania lub zmiany trybu urządzenia przeciwblokującego; - pojazdy wyposażone w zintegrowany układ hamowania ciągłego powinny być także wyposażone w przeciwblokujący układ hamulcowy działający co najmniej na hamulce robocze osi sterowanej układu hamowania ciągłego i na sam układ hamowania ciągłego; - pojazdy samochodowe wyposażone w układ przeciwblokujący powinny utrzymywać swoją skuteczność, gdy urządzenie sterujące układu hamulcowego roboczego jest uruchomione przez długi czas; - kiedy oś przechodzi z nawierzchni o wysokiej przyczepności do nawierzchni o niskiej przyczepności ( niska KH 0,5; wysoka KH/KL > 2) przy pełnej sile przyłożonej do urządzenia sterującego, koła bezpośrednio hamulcowe nie powinny być blokowane; - kiedy pojazd przechodzi przy prędkości ok. 50 km/h z nawierzchni o niskiej przyczepności do nawierzchni o wysokiej przyczepności (niska KH 0,5 i KH/ KL > 2, opóźnienie pojazdu musi wzrosnąć do odpowiednio wysokiej wartości; - kiedy koła lewej i prawej strony pojazdu są ustawione na nawierzchniach o różnych współczynnikach przyczepności (KH i KL), to koła bezpośrednio sterowane nie powinny blokować, gdy do urządzenia sterującego zostanie przyłożona pełna siła przy prędkości 50km/h; - przy prędkościach pojazdu > 15 km/h dopuszczalne są krótkie okresy blokowania kół bezpośrednio ramowych, ale przy prędkościach < km/h nie jest dowolne żadne blokowanie. Dopuszczalne jest blokowanie kół pośrednio sterowanych przy każdej prędkości, ale we wszystkich przypadkach nie dopuszcza się utraty stateczności. To najważniejsze z wymagań stawianych pojazdom samochodowym wyposażonym w układ przeciwblokujący kategorii 1. Układ blokujący kategorii A (dla przyczep): - po pełnym uruchomieniu urządzenia sterującego układu hamulcowego roboczego przez pewien czas pojazd powinien zachować w dalszym ciągu wystarczającą energię do zatrzymania go na rozsądnej drodze hamowania; - po zakończeniu hamowania, podczas postoju pojazdu urządzenie sterujące układu hamulcowego powinno być uruchomione całkowicie cztery razy. Podczas piątego uruchomienia ciśnienie w obwodzie uruchamiającym powinno być wystarczające aby zapewnić całkowitą siłę hamowania na obwodach kół mniejszą niż 22,5 % maksymalnego statycznego obciążenia kół, bez powodowania samoczynnego uruchomienia jakiegokolwiek układu hamulcowego, nie będącego pod działaniem urządzenia przeciwblokującego; - gdy koła z prawej i lewej strony znajdą się na nawierzchniach, które dają maksymalnie różniące się wskaźniki hamowania, to koła bezpośrednio sterowane nie powinny się blokować, gdy siła jest gwałtownie przyłożona. |